آیت الله محسن غرویان در گفتگو با خبرنگار مهر،در مورد اینکه ترجمه در ایران در دوران بعد از مشروطه با چه انگیزه هایی صورت می گرفت گفت: آنچه که از بررسی ترجمه ها بدست می آید این است که این ترجمه ها بیشتر در جهت انتقال فرهنگ غرب به کشور ما صورت می گرفت. نهضت ترجمه باعث شد که اساتید دانشگاه ها عمدتاً آثار غربی ها را در اقتصاد، جامعه شناسی، روانشناسی و سایر حوزه های علوم انسانی ترجمه کنند و این ترجمه ها را به عنوان متن درسی در دانشگاه ها تدریس کنند.
وی افزود: این مسئله باعث شد که آن نیروهای تئوری پرداز ما کمتر به فکر تألیف و تولید علمی باشند .
عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) العالمیة در مورد اینکه علت انتخاب موضوع برای ترجمه از سوی مترجمان این دوره چه بوده است هم تصریح کرد: در آن دوره بسیار و به شدت تحت تأثیر جریان های روشنفکری غرب زده بودیم. آنها می خواستند که به قول تقی زاده از انگشت پا تا فرق سر را با فرهنگ غرب در کشور شکل بدهند. این مسئله باعث شد که بیشتر در حوزه علوم انسانی و مسائل فرهنگ به معنای عام کلمه، ترجمه هایی صورت گرفت و رمان ها و کتاب های در حوزه علوم انسانی ترجمه شد که با هدف انتقال فرهنگ غرب به داخل کشور این ترجمه ها صورت گرفت.
وی در مورد اینکه به چه میزان موضوعات مورد ترجمه با نیازها و مسائل جامعه همگون بود هم بیان کرد: آن زمان چندان همگونی مناسبی وجود نداشت. البته نیاز کشور و دانشگاه ها به علوم انسانی و نیاز جوانان به آگاهی از این علوم مطرح بود ولی برای اینکه فرهنگ متفاوتی با غرب داریم خیلی همگونی در ترجمه ها وجود نداشت.
غرویان افزود: همین مسئله باعث جدا شدن قشری از روشنفکران از روحانیت بود و همچنین فاصله گرفتن روحانیت و حوزه های علمیه از دانشگاه های ما شد که هر کدام منادی و سخنگوی طرز تفکری شدند. دانشگاه ها نماینده طرز تفکر غربی و اروپایی بودند و حوزه ها تفکر اسلامی و سنتی را نمایندگی می کردند.
عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) العالمیة بیان کرد: این مسئله باعث جدایی این دو قشر از هم شد که بعدها امثال شهید مطهری ها و شهید مفتح ها تلاش کردند که مشترکات آنها را مطرح کنند.
نظر شما